Θεός Διάβολος και άνθρωπος....
Ο θεός και ο διάβολος στέκονταν σε αυτό το γεφυράκι ανάμεσα στην κόλαση και τον παράδεισο και μιλούσαν με τον άνθρωπο. Να μην τους περιγράφω τώρα, ξέρετε πως μοιάζει ο θεός και ο διάβολος και στη θέση του ανθρώπου, βάλτε τον εαυτό σας.
"Λοιπόν, άνθρωπε, άκου τις δέκα εντολές μου..." , είπε ο θεός και άρχισε μπουρου μπουρου.
Τις ξέρετε κι αυτές απ'το σχολείο.
Τις ξέρετε κι αυτές απ'το σχολείο.
Τις έγραψε ο άνθρωπος.
"Άνθρωπε, άκου και τις δικές μου τώρα...", είπε ο διάβολος και άρχισε μπούρου μπούρου. Αυτές τις ξέρετε απ'τη ζωή.
Τις έγραψε κι αυτές ο άνθρωπος.
Και μετά έβγαλαν κάτι σαν πηλό και άρχισαν να φτιάχνουν κάτι μαζί. Και του το έδωσαν. Ήταν ένα πράγμα γεμάτο τρύπες.
"Τι είναι αυτό?" ρώτησε ο άνθρωπος.
"Όπως θες, πες το, ψυχή, ύπαρξη, ζωή...", είπε ο θεός.
"Και τι να κάνω με τις τρύπες?" ξαναρώτησε ο άνθρωπος.
"'Ο,τι θες, κάνε...βούλωσε τις να μη φαίνονται, σκάλισε τις, γέμισε τις, παρατήρησε τις..."
Έμεινε ο άνθρωπος να κοιτάει αυτό το πράγμα με τις τρύπες. Ο θεός και ο διάβολος γύρισαν στις θέσεις τους στην άλλη άκρη της γέφυρας και άρχισαν να πριονίζουν τη γέφυρα. Και ο άνθρωπος άρχισε να πέφτει και να αναρωτιέται.
"Τι να το κάνω αυτό τώρα?
"Αν είστε μάγκες, πηγαίνετε στον πιο κοντινό καθρέφτη και απαντήστε!
Το είχα διαβάσει πριν από μερικά χρόνια κάπου μέσα στο διαδίκτυο και μου είχε κάνιε φοβερή εντύπωση τότε... όπως και τώρα!
21 σχόλια:
;) Ωραίος, μικρέ!
Καλώς την! Που έχεις εξαφανιστεί εσύ βρε; Τόσο πολύ σου στοίχισε το ταξίδι της e-κογένειάς σου που το έκλεισες το blog?
Tι να το κάνω αυτό τώρα?
Θα έλεγα : ΑΓΑΠΗΣΕ ΤΟ.
Αυτό με τις τρύπες, είναι ό,τι πιο αξιαγάπητο έχουμε.
Σαν το Ενταμ Ολανδιας ε?
Aisthisis Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!
Candy μου τι ένταμ, έμενταλ και βάλε!
Και γιατί ο άνθρωπος δεν έτρεξε προς την μεριά του Θεού να του ζητήσει να τον σώσει να μην πέσει ουτε αυτο ούτε το πράμα με τις τρύπες πες το ψυχή , πες το ύπαρξη ,πες το ζωή ....?
Ρωτάω εγώ τώρα....
Δεν ξέρω blogoμανουλα... Ίσως γιατί μερικοί θα προτιμούσαν το διάβολο... Η επιλογή θα είναι καθαρά του καθένα μας ξεχωριστά... Πάντως πολύ πολύπλοκο αυτό το πράγμα με τις τρύπες...
Η δική μου άποψη είναι ότι μπορεί να γεμίσει με διάφορα πράγματα όπως την αγάπη, τον έρωτα, ακόμα και με τη θλίψη μερικές φορές! Το ερώτημα είναι, πρέπει πάντα να το γεμίζουμε αυτό το "σουρωτήρι"...
μαρεσει η εικονα της συνεργασιας του θεου με τον διαβολο και τον ανθρωπο στη μεση να πεφτει και να αναρωτιεται...
να ειδες; παρασυρθηκα. μπηκα να σου πω καλη επιτυχια στις εξετασεις σου. καλη δυναμη.
Ευχαριστώ πάρα πολύ Μαρία λεμονάτη μου! Ακριβώς σε μια εβδομάδα από τώρα την ίδια ώρα που σου γράφω θα έχω πάρει τα θέματα της έκθεσης και θα ετοιμάζομαι να γράψω την περίληψη! (Επιτέλους!!!!!!!!!)
Εγώ πάλι θα έλεγα όταν συνεργάζονται θεός και διάβολος τελικά την πληρώνει ο άνθρωπος.
Τελικά συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Geroge... Κι ας πέσουν όλες οι ηλεκτρονικές κουρούνες (λουκάδες) και ας μας φανε! Η άποψη Θεού Διαβόλου, καλού κακού έχουν μια διαφορετική και συνάμα τόσο ίδια όψη... Όπως διαβάζω στις εξομολογήσεις ενός προσκυνητή,
"Ο Θεός είναι μια εμεπιρία πίστης. Τίποτα παραπάνω. Θεωρώ ότι το να ορίσει κανείς Θεό είναι παγίδα."
Ποιος είναι ο Θεός για εσένα;
"Δεν ξέρω, ο Θεός για εμένα δεν είνια το ίδιο πράγμα που είναι για εσένα. Πρόκειται για αυτό που αισθάνονται οι άνθρωποι, ότι δεν υπάρχει ένας θεός στα μέτρα όλων, επειδή είνια πολύ προσωπικό θέμα..."
Για μένα είναι η εσωτερική ανάγκη που έχουμε να πιστεύουμε πως οτι δεν μπορούμε να κάνουμε εμείς υπάρχει μια άλλη δύναμη που μπορεί να το κάνει.
Αυτό είνια το όμορφο! Ότι ο Θεός είναι εκεί που δεν τον περιμένουμε, ή ακόμα και εκεί που τον αναμένουμε! Γι αυτό άλλωστε Τον αποκαλόυμε και έτσι!
Ηλία καλησπέρα,
Βασικά είναι πόλυ ωραιο το κειμενάκι να μου επιτρέψεις να πω και εγω τις δικές μου εκδοχές περι τούτου.
Ας θεωρήσουμε το σχήμα απο πυλό την ψυχή και την ύπαρξη του ανθρώπου, οι τρύπες ειναι οι λαγνείες, τα πάθη, τα ελαττώματα και τα ΕΓΩ του ανθρώπου που με την βοήθεια του ΝΟΥ τον πάνε πίσω στην εξέλιξη. Ο άνθρωπος έχει στα χέρια του κάτι πολύ όμορφο ατελές μέν αλλα με στόχο να το τελειωποιήσει να γεμίσει τις τρύπες με θετικά στοιχεία όπως η αγάπη, το ιερό και το δίκαιο. Να το αναπτύξει, και να το μοιράσει και στους άλλους ανθρώπους..Κανένας δεν θα του πει πως θα γεμισει τις τρύπες αυτό πρέπει να το βρει μόνος τους, αυτο ειναι η μαγέια της εξέλιξης και της δημιουργίας.
Απο την άλλη οι τρύπες μπορεί να συμβολίζουν το κακό, δηλαδή σου δίνεται κάτι πολυ όμορφο αλλά θα υπάρξουν πολλά άσχημα στην ζωη που θα σε επιρεάσουν και ίσως τρυπίσουν την ψυχή σου. Δεν πρέπει να το επιτρέψεις αυτό με τίποτα!!
Φιλιά
ΣΠΥΡΟΣ
Καλημέρα Ηλία μου!!! Τι κάνεις;
Ελπίζω να διαβάζεις για τις Πανελλήνιες, αν και είμαι σίγουρη ότι στο πρώτο μάθημα θα σκίσεις! Με τα δείγματα που έχουμε εδώ στο Blog σου δε σε φοβάμαι στην έκθεση! ;)
Απλά μπήκα να σου ευχηθώ καλή επιτυχία γιατί είχα χαθεί αυτές τις μέρες!
Break a leg που λένε και οι ξενέρωτοι άγγλοι!
Σμουάαααααααατς!!!
Lockheart@
Οι απόψεις σου είνια δεκτές σε αυτό τον τον ιστοχώρο! Άλλωστε γι αυτό το λόγο έχει δημιουργηθεί, για να γίνου τα κείμενά του αντικείμενο συζητήσεων και ανταλλαγής απόψεων! Πολύ ωραίες και οι δικές σου εκδοχές! Και οι δύο... και εν τέλει εάν ρωτήσω κάθε ενα εδω μέσα θα έχει διαφορετική άποψη επί του θέματος! Αυτό είναι και το ωραίο, η διαφορετικότητά μας!
Nemo@
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις καλές σου ευχές! Και αν νομίζεις ότι αυτά που βλέπεις στο blog μου είναι δείγματα ότι θα γράψω καλά πλάνασαι πλάνην οικτρά... Διότι δυστυχώς στην έκθεση δεν θέλουν τέτοιον τρόπο ανάπτυξης σκέψεων, τόσο "λυρικό" που μου λένε και οι καθηγητές μου... Είμαι σίγουρός ότι θα γράψω τελεια εάν πέσει στοχαστικό δοκίμιο(εκεί σίγουρα θα διαπρέψω όπως λές!) αλλά οι πιθανότητες να πέσει στοχαστικό δοκίμιο είναι μια στο 1000000.... (Έκτός εάν θέλουν να κάψουν τα παιδάκια, και να ευνοήσουν εμένα!) Να ξερες πόσο καιρό μου πηρε να έρθω στα μέτρα τους και να μην επηρεάσω την γραφή που βλέπεις στο blog από αυτά που προσπαθούν να μου μάθουν!
Η ευαισθήσια, το συναίσθημα, ο λυρισμός που υπάρχει στην γραφή σου όντως δε βοηθάνε πολύ στην έκθεση που σας ζητάνε να γράψατε. Εγώ αναφέρομαι όμως στην ικανότητα σου να αποτυπώνεις τις σκέψεις σου σε λέξεις! Ξέρεις τι δύσκολο είναι αυτό για πολλούς;
Σε σένα ίσως να φαίνεται απλό και ασήμαντο αλλά εγώ ήξερα παιδιά με απίστευτες ιδέες για τα θέματα στην έκθεση τις οποίες όμως δεν μπορούσαν να αποδώσουν στο χαρτί.
Έτσι απλά αναγκαζόντουσαν να παπαγαλίζουν έτοιμες ιδέες από λυσάρια και φροντιστήρια. Όχι ότι δεν τα κατάφεραν, απλά εσύ θα έχεις το bonus της αυθεντικότητας των ιδεών και των σκέψεων σου. Απλά θα πρέπει να συγκρατήσεις τον λυρισμό, το πηγαίο σου χιούμορ και να γράψεις σε πιο αυστηρές δομές.
Είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις! Μη μασάς!!
Από αυτήν την άποψη έχεις απόλυτο δίκιο... Σε αυτό έχω ένα πλεονέκτημα! Δεν μασάω, για την ακρίβεια δεν με έχει πιασει το τρελό άγχος και αυτό με ψιλοανησυχεί! Εγώ φανταζόμουν στις τρεις και μία μέρες να μην μπορώ να πάρω τα πόδια μου! Αλλά δεν είναι έτσι!
Δημοσίευση σχολίου