Βαρέθηκα.....

Βαρέθηκα. Πολλά και διάφορα απλά καθημερινά πράγματα που έχουν αξία για όλους τους υπόλοιπους και που εμένα με φέρνουν συνεχώς σε αδιέξοδα. Βαρέθηκα να γνωρίζω συνεχώς καινούριους ανθρώπους και εν τέλει να αισθάνομαι τόσο μόνος μέσα σε έναν κόσμο που είναι τόσο ξένος για εμένα. Βαρέθηκα τη σιωπή. Βαρέθηκα τη σιωπή που δεν έχει να μου δώσει τίποτα. Βαρέθηκα να πληγώνω τον εαυτό μου και στο τέλος να ξεσπάω σε όλους τους άλλους. Βαρέθηκα να σιωπώ. Το παραλλήρημα, τους γρίφους, τα αδιέξοδα τις ερωτήσεις που δεν πρόκειται ποτέ να λάβω απαντήσεις, τη μέρα τη νύχτα τα αστέρια, τα παραμύθια....




Θέλω....να δω την αλήθεια, να γνωρίσω τον κόσμο να κάνω παρέες που αξίζουν την προσοχή και την αγάπη μου, να σταματήσω να πηγαινοέρχομαι στις ατελείωτες αναζητήσεις του μυαλού μου. Θέλω μια μέρα να σηκώθώ και να μην με προβληματίσει τίποτα. Θέλω για μια μέρα να είμαι κανονικός. Ένας άψογος άνθρωπος μέσα στα ατελείωτα ψεγάδια του. Μέσα στη θλίψη και τα πάθη του. Και πάνω απ όλα μέσα σε ανθρώπους που με αγαπούν γι αυτό που είμαι και όχι γι αυτό που ονειρεύονται να δουν μέσα από εμένα. Έναν φίλο, έναν αδερφό μια αγκαλιά, μια συμπόνια. Και το φως να φανερώσει όλα τα faults που το φεγγάρι κρύβει τόσο καλά στο παραπλανητικό του φως. Μα πάνω απ' όλα ήθελα εσένα. Δεν ζήτησα πολλά, μα μου στερείς ακόμα και τα λίγα. Είναι αδικό......



Ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος για τα εύκολα. Είναι στη φύση του να αναζητά τον πόνο την θλίψη και τη δυστυχία. Να μην μπορεί να ξεφύγει από αυτά και ακόμα και αν μπορεί. Να είναι μια ζωή με την λεμιτόμο πάνω από το κεφάλι του. ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΡΕ! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟ!


I wish i could change the world!
I wish i could do whatever i want....
I wish.... everything was different....

If ONLY!!!!!!!!! But nope, i am too tired for all of these!



All i ever wanted....... ohh...whatever.....
...Silence won again....